Skip to main content

Am dro i Ben y Cil - Emrys Evans

 

Pen Y Cil



Ym mhen draw Llyn, mae pentir carregog yn ymestyn i'r mor, yn trio ei ora i gydio yn yr ynys sydd yn gorwedd o'i flaen. Ar ddiwrnod cymylog o fis Medi, mae'r llystyfiant a oedd yn llawn lliw a bwrlwm ychydig fisoedd yn ol, yn sefyll yn frown ac yn grimp erbyn hyn.

Mae'r aer yn dawel, dim ond swn y frwydr ddiddiwedd rhwng y creigiau a'r cefnfor, yn taro yn erbyn ei gilydd bob eiliad sy'n pasio. Bob hyn a hyn, mae sgrech yr wylan neu swn giat yn hollti trwy sain undonog y mor, cyn dychwelyd i'r gylchred gyfarwydd yna unwaith eto. Weithiau hyd yn oed, mae swn awyren yn ein hatgoffa o’r byd dynol, er ei bod yn ddigon hawdd anghofio amdano mewn lle mor wyllt. Yn aml, mae dwr mor yn ffrwydro i fyny o bob ochr, ac yn darparu haen o halan hallt ar y creigiau sydd ym mhobman yma.

O flaen y pentir, mae llethr serth y parwyd, golygfa fygythiol i unrhyw un sydd yn rhoi ei lygaid ar y darn enfawr o graig yma. Ar olwg agosaf, mae cymlethdod enfawr i glogwyn serth y parwyd, pob math o batrymau chwirliog, ar ganfas y graig enfawr. Mae eich llygad yn siwr o gael ei ddenu at Ynys Enlli, sydd yn edrych fel bod posib ei chyffwrdd bron iawn, mynydd arall, serth, peryg ac anhygoel o wyntog. Ond wrth gwrs, yn gwahanu y pentir a'r ynys mae tonnau dieflig y swnt. Ar adegau, mae'r cyfuniad o'r tonnau ffyrnig ac ewyn gwyn y mor yn gwneud i’r swnt edrych fel rhyw fath o gymysgedd mewn crochan gwrach. Yn y pellter mae cwch melyn, yn edrych fel corach yn y  mor diddiwedd sydd yn ei amgylchynu ar bob ochr. Yn araf, mae’r cwch yn agosau at yr ynys, yn gwneud yn siwr i osgoi y cynnwrf sydd yn syth o flaen Pen Y cil.

Wrth edrych i'r de, mae bae Aberdaron yn gallu cael ei weld yn glir, y pobl ar y traeth yn edrych fel dotiau bach ar bapur o’r fath bellder. Mae ambell gwch hwylio i weld, yn symud yn ddiog yn y bae, yn cymryd lloches o'r gwynt di-baid sydd yn eu disgwyl ychydig o filltiroedd i'r de. Hyd yn oed yn bellach i’r dwyrain mae penrhyn Cilan, mae lliw porffor trawiadol y grug yn cyferbynnu a’r awyr lwyd, di fywyd. Yn bellach fyth, mae amlinelliad trawiadol llethrau mynyddoedd Eryri i weld, sydd yn ildio i dir eithaf gwastad arfordir sir Benfro yn y pellter. Ar noson glir, mae golau ysbeidiol goleudu strumble head yn amlwg, ffynhonell brin o oleuni mewn tirwedd digon tywyll.

Mae’n  werth edrych i’r gogledd hefyd o Ben y Cil, hefo siap trionglog mynydd Anelog yn arglwyddiaethu yr olygfa, man uchel mewn ardal wastad. Yn agosach, mae mynydd Bychestyn i'w weld, hefo llwybrau bach yn plethu drwy’r gwellt a'r eithin.




Comments

Popular posts from this blog

Haf 2020 - Gronw Ifan Ellis-Griffith

Dyma ddarn arbennig gan Gronw yn cyfleu teimladau a rhwystredigaeth nifer sydd yr un oed ag o.  Darn sydd wedi ei gyflwyno ar dudalen Cor -ona ar Facebook yn wreiddiol.  Diolch Gronw am gael eu cofnodi yma hefyd.   Haf 2020 [PENNILL 1] Daeth terfyn ar blentyndod A’n gadael ni mewn syndod. Fe chwalwyd ein gobeithion A’n rhoi ni o dan gloeon. [PENNILL 2] Pob gŵyl wedi ei symud I ryw ddyddiad pell, newydd. Y gwaith i gyd yn ofer, A’i hyn yw ein cyfiawnder? [CYTGAN] Haf dwy fil ag ugain, Rwy ti yn un milain. Haf dwy fil ag ugain, A ‘da ni ein hunain, ‘da ni ein hunain. [PONT] Fe ddaw eto haul ar fryn, Fe ddaw eto ddyddiau da. Fe godwn o fan hyn, A dathlu cyn terfyn ha’. [8 CANOL] [CYTGAN]

Newid - Myfi Fennwick

Newid Wedi'i hysbrydoli gan thema'r Diwrnod Barddoniaeth Cenedlaethol  Myfi aeth ati i sgwennu cerdd. Yn berfedd i’r pridd, pwyra pob cawr wddf i’r wybren fru, Er hagr yw pob enaid, maes o law nid newid sydd, Yn sgil cwyn y gapan cornicyll, troedio mewn rhyddid wna enaid glan, Gan fwydo ar feini llwydion, a chodi gwreiddiau o grombil tan. Hollta’r tir yn hanner gan buro baw ym mwrlwm bryn, Gan wegian dan bwysau moesau sydd eisioes yn tynnu’n dynn, A chraith ar gramen gwan yw plyg pob pwyth y bladur lafn, Yn atgof o ennyn ein hanes, a hwnnw’n frwydr am feiddio barn. Ac felly, golcha yn dy ogoniant, dyro drawiad ar ddrygni’r drefn, Paid dioddef llafn y gyllell, yn faich ar wasg dy gefn, Oherwydd o lefain llafn y cliw cwyn mewn pob cri, Yn sgil newid tro at fynydd a gwna yn gnawd amdana ti.

Porthoer - Ela Pari

Un o dasgau cynta'r flwyddyn yn aml ydy ysgrifennu am le arbennig.   A hithau'n flwyddyn y m ôr, lle sydd well 'na thraethau Ll ŷn? Mae’r allt serth yn fy ngollwng ar y tywod sidan melyn sy’n chwibanu cân o groeso. Fel ci yn llyfu ei glwyfau mae’r môr yn golchi olion traed y dydd ac yn sibrwd y byd i gysgu. Tu ôl i’r gorwel mae’r haul yn suddo gan adael lliw ei fachau mwyar duon yn y cymylau gwyn glân. Er bod y ias yn crwydro’n oer lawr colar fy nghot mae lliwiau cynnes yr awyr yn fy nghadw ar y traeth. Mae tirlithriadau fel crychau yn heneiddio wyneb y clogwyn tal, ond mae’r gwair gwyrdd yn dawnsio’n rhydd i gerddoriaeth yr awel. Yn focs clo yng nghesail y clogwyni mae’r caffi a’r siop yn cuddio trysorau lliwgar, plastig. Dros y ffordd mae’r creigiau caled du yn llechu crancod â crafangau parod, ambell i fwced coll a hanes trist y rhai fu arno. Wrth lusgo fy nhraed ar hyd y tywod euraidd i ben arall y traeth, mae ambell i bysgotwr yn pacio eu cadeiri...